Thursday, May 7, 2015

The Holiday (2006) : Dreams that come true....

नमस्कार,

सध्या वातावरणात मे महिन्याचा उत्साह ओसंडून वाहत आहे. मुलांना सुट्टया सुरु झाल्यामुळे घरोघरी कुठेतरी बाहेर फिरायला जायचे बेत ठरत आहेत. कोणी स्वित्झर्लंडला जाईल तर कोणी सिमल्याला.  कोणी जवळचाच कोकणातील एखादा निसर्गरम्य समुद्रकिनारा पालथा घालेल तर एखादयाला ताडोबाचे घनदाट जंगल साद घालेल. पसंती काहीही असो, प्रवास हा घडावाच अधूनमधून. इतके काही अनुभव जमा होतात नं आपल्या पोतडीत. आणि काही वेळा तर अख्खे आयुष्य बदलवण्याची ताकद असते प्रवासात. त्याचे उत्तम उदाहरण म्हणजे २००६ साली प्रदर्शित झालेला " The Holiday" हा हॉलीवूडपट. कुठेही नं जाता इंग्लंड मधील कंट्रीसाईड आणि लॉसअन्जेलीस यांची अतिशय नयनरम्य सहल घडवणारा.

अटलांटिक महासागराच्या दोन टोकाला राहणाऱ्या दोन तरुणी - एक प्रेमच न करता आलेली आणि दुसरी एकतर्फी प्रेमात अडकलेली. दोघीही निराश, हताश, आणि आयुष्याचा आतिशय कंटाळा आलेल्या. क्रिसमसमध्ये "काय करायचे या एकटेपणाचे" असा प्रश्न पडलेल्या. योगायोगाने त्यांची इन्टरनेट वर भेट होते आणि त्या "home exchange program for 2 weeks" मध्ये एकमेकींच्या घरी राहायचे ठरवतात. आणि मग त्यांचे आयुष्य कसे सुंदर वळणे घेत जाते याचा मागोवा म्हणजे हा चित्रपट.

स्टोरी इतकीच. पण मला कधीही प्रवासाचा मूड आला आणि लगेच कुठेही निघता येणे शक्य नसले की मग मी काही प्रवासावर आधारित चित्रपट बघते (दुधाची तहान पाण्यावर, actually . ) त्या यादीतला हा खूप वरच्या क्रमांकावरचा चित्रपट आहे. नक्की बघा आणि सांगा कसा वाटला ते.  You can easily watch it online. :)

 

Wednesday, May 6, 2015

अमिताभ बच्चन : एक अजब रसायन


नमस्कार,

तुम्ही आज times of India च्या Pune Times पुरवणीतली श्री. बच्चन यांची मुलाखत वाचलीत का? नक्की वाचा. अतिशय Polite, articulated, आणि तरीही precise and extremely straightforward.  निमित्त आहे त्यांच्या आगामी "पिकू" या चित्रपटाच्या प्रदर्शनाचे.

वयाची सत्तरी जाहीरपणे उलटून गेल्यावरही अजूनही प्रसिद्धीच्या शिखरावर विराजमान असलेले हे एक अजब व्यक्तिमत्व आहे -  आयुष्यातील असंख्य चढउतारांना अतिशय gracefully सामोरे जाऊन त्या सगळ्या अनुभवांना पुरून उरलेले. मला स्वतःला त्यांची "angry young man" ही इमेज फारशी भावली नाही कधी (अपवाद फक्त जंजीर या चित्रपटाचा). पण मंजिल किंवा मिली सारख्या चित्रपटातील अतिशय भावूक असा नायक मात्र जवळचा वाटायचा. स्वच्छ, आणि खर्जातले, गांभीर्य जपणारे संवाद आणि जोडीला काळजाचा ठाव घेणारी नजर… खूप आवडून जायचे ते.

आता जेंव्हा या सगळ्याचा जास्ती rationally विचार करते तेंव्हा श्री. बच्चन यांच्या personality मधील इतर अनेक पैलू लक्षात येतात. माझ्या मते सर्वात महत्वाचा गुण म्हणजे the ability to move on... "रंगुनी रंगात साऱ्या रंग माझा वेगळा" या उक्तीप्रमाणे असंख्य अनुभव घेऊनही ते त्या सर्वांपासून वेळीच अलिप्त झाले. शेवटी माणसाचे true character हे ती व्यक्ती "from within" काय आहे त्यावरच ठरत असते हे त्यांच्या "स्वतःला कॅरी करण्याच्या "पद्धतीतून सतत जाणवत राहिले. पडद्यावरची characters आणि प्रत्यक्षातील ते यामध्ये त्यांनी जाणीवपूर्वक अंतर ठेवले. चित्रपटातील भूमिकांचा विचार अतिशय "professionally" केला. कदाचित म्हणूनच त्यांच्याविषयीचा लोकांचा आदर दिवसेंदिवस वाढतच गेला असणार. जोडीला अतिशय मेहनत करण्याची तयारी आणि सतत नवीन काहीतरी शिकत राहायची वृत्ती… सगळेच थक्क व्हायला लावणारे.

त्यांच्या नवीन चित्रपटाला अनेक शुभेच्छा … !! आणि हो, ती मुलाखत मात्र जरूर वाचा. :)





 

Tuesday, May 5, 2015

Family: एक natural सपोर्ट सिस्टीम

नमस्कार,

खूपच trivial शीर्षक आहे ना लेखाचे? बरोबर, पण गम्मत अशी आहे की  ही so called trivial सिस्टीम आपण कालांतराने गृहीत धरत जातो आणि कधीतरी अचानक त्यांची खरी किंमत जाणवून जाते आणि मग नकळत मनात येते - Thank Nature, I have a Family.. a great family...

काल ऑफिसतर्फे  "7 Habits of Highly Effective People" या अतिशय नावाजलेल्या पुस्तकावरील workshop ला गेले होते.  श्री Stephen Covey यांच्या या बेस्ट सेलर पुस्तकाने जगातील लाखो लोकांना जगण्याची योग्य दिशा दाखवली आहे. कालचे ट्रेनिंग हे निसंशय मी attend केलेल्या trainings मधील सर्वात बेस्ट होते. The training facilitator had a correct balance of personal and professional elements. नऊ म्हणजे नऊ वाजता workshop सुरु झाला. Concepts चे अतिशय सुंदर सहज स्पष्टीकरण आणि जोडीला श्री. Covey यांचे अनेक उत्तमोत्तम videos यात वेळ कसा गेला ते कळलेच नाही. In fact, वेळ अतिशय सत्कारणी लागतोय असे जाणवत होते.

ज्यांनी पुस्तक वाचले नाहीये त्यांचा शीर्षकावरून कदाचित असा गैरसमज होण्याची शक्यता आहे की हे पुस्तक फक्त professional efficiency साठी आहे. पण तसे नाहीये हं. श्री. Covey आपल्या अंतर्मनात दडलेल्या अनेक सुप्त प्रक्रिया अगदी मुळापासून ढवळून काढतात. तसे पहिले तर non-trivial, किंवा counter-intuitive असे काहीच नाही, पण तरीही ती सगळी प्रक्रिया कुठेतरी आपल्याला थेट भिडते.

या workshop मध्ये अनेक गमतीशीर आणि थोडया सिरिअस अशा अनेक activities करायच्या होत्या. त्यात एक activity अशी होती - समजा, तुम्ही तुमचा ८० वा वाढदिवस साजरा करताय. त्या पार्टीला कोणती ७ माणसे प्रामुख्याने तुमच्याबरोबर असावी असे तुम्हाला वाटेल? आणि ती माणसे त्यावेळी (किंवा आताही, for that matter) जिवंत असतीलच असे नाही -

नवल वाटेल ऐकून, पण विनाअपवाद प्रत्येकाच्याच लिस्टमध्ये फक्त आणि फक्त कुटुंबातील सदस्यच होते - आताचे मित्रमैत्रिणी किंवा ऑफिस मधील बॉस नाही. म्हणजे इतका लांबचा विचार करायची वेळ आली तेंव्हा nothing else mattered, but just the close family..

मग ज्या व्यक्ती इतकी वर्ष आपल्यासाठी महत्वाच्या आहेत त्यांना वेळोवेळी गृहीत का धरत जातो आपण? What is our way of telling them - "I care.. !! " सगळे धडपड कुटुंबासाठीच करताना एक गोष्ट मात्र सोयीस्करपणे मागे टाकत जातो आपण - आपला वेळ… इतकी काय घाई आहे? बोलू सावकाश बायकोबरोबर. काय कटकट करतायत बरं मुलं? जाऊ की ट्रिपला पुढच्या वेळी (?). आताचे माझे काम तर हातावेगळे होऊ देत. आई-बाबांची तक्रार काय नेहेमीचीच आहे. आता मी इतका/इतकी बिझी आहे, करेन की उदया फोन. काय बिघडणार आहे एका दिवसाने. घेतील की समजून ते …

Leo Babauta चे एक सुंदर वाक्य वाचले काल - Today is not the preparation for tomorrow. Today's is the main event....

थोडा वेळ थबकून सगळ्याचाच अर्थ लावायला काय हरकत आहे… नाही का?





 

पुण्यनगरीतील वाहतूकव्यवस्था आणि वाहनांवरील साहित्यसंपदा: एक अभ्यासपूर्ण विवेचन !!

नमस्कार, सुमारे दशकभर पुण्यात राहिल्यावर या नगरीच्या विद्वत्तेचा आम्हाला स्पर्श झाला नसता तरच नवल. त्यामुळे झालेय काय, कोणत्याही गोष्टीची...