Wednesday, February 15, 2017

बंदे की मेहनत को किस्मत का सादर प्रणाम है प्यारे... दंगल दंगल....

नमस्कार,

Biases.... आडाखे.. ठोकताळे.. काही वेळा अचूक पण काही वेळा अगदीच गंडलेले. अशाच एका अतिशय चुकीच्या निदानाविषयी लिहीत आहे आणि ह्या bias ला संपूर्णपणे शरण नं जाता त्याच्या विरोधात action घेतली याचा मनस्वी आनंद आहे..

तर, निमित्त अर्थातच दंगलचे...

गेली काही वर्षे आम्ही साधारण महिन्याला सात-आठ या रेटने थिएटर मध्ये जाऊन चित्रपट बघत आहोत. त्यातले बहुसंख्य एकदातरी बघण्यासारखे होतेच आणि जे अप्रतिम होते ते पुन्हा एकदा थिएटर मध्ये जाऊन पहिले. (उगाच नाही लोक आम्हाला passionate जोडी म्हणत ! आणि लग्नाला १५ वर्षे उलटून गेली तरी आयुष्य समरसून जगण्याची दोघांची उर्मी शाबूत आहे हे विशेष. :) आता त्याला साथ आहे आमच्या शाळकरी छोट्या शिलेदारांची )
त्यामुळेच की काय, "आपला movie choice हा सर्वोत्तम असतो" , "We belong to class and not mass" etc. अशी समजूत होत चाललेली आहे दिवसेंदिवस. (त्यात फारशी अतिशयोक्ती नाहीये, नक्कीच, पण काही सणसणीत अपवाद येतात समोर .... )

तर, डिसेंबर उजाडल्यापासून ज्याच्या त्याच्या तोंडी दंगलची स्तुती ऐकत होतो. आणि का कोण जाणे चित्रपटाचे पोस्टर आणि त्यावरचे  "म्हारी छोरीया छोरों से कम है के? " हे वाक्य वाचून उगीचच हा उगीचच स्री -पुरुष समानता, किंवा कोणीतरी उजवे-डावे  असा काहीतरी संदेश देणारा चित्रपट असावा असे वाटले. (आम्हा दोघांचाही point of view असा - Celebrate the difference, complement each other, be each other's strength and move on. अर्थात आपण समाजाच्या त्या वर्गात मोडतो ज्यांना कोणत्याही गोष्टीसाठी खऱ्या अर्थाने फारसे झगडावे लागले नाही याची जाणीव आहे नक्कीच ..) तर जसजसे भेटणारे प्रत्येकजण चित्रपटाची स्तुती करत होते तसतसा आमचा दंगल नं बघायचा निर्णय पक्का होत होता. अशातच एक दिवस चिरंजीव घरी आले आणि "आपण दंगल बघायला हवा" असे पिल्लू सोडले. त्याचा एक गुण कौतुकास्पद आहे - तो हट्ट करत नाही, धिंगाणा घालत नाही, पण आपले मत शांतपणे रोज मांडत राहतो - त्याची अंमलबजावणी होईपर्यंत. आम्ही सुरवातीला ठाम आणि मग मंद विरोध केला. शेवटी गेल्या शनिवारी त्याच्या आग्रहाला बळी पडलो (इतका शांतपणे रोज सांगतोय, जाऊन तर बघूया, नाही आवडला तर अडीच तासांची झोप होईल, आणि कदाचित आवडलाच चुकून, तर बोनस ...! आता त्यावेळचे हे मनातले विचार मांडताना पण मजा वाटतेय आणि थोडीशी लाज पण ... )

चित्रपट डिसेंबर मध्ये रिलीज झाला असूनही आता मिड-फेब मध्येही गर्दी होती बऱ्यापैकी. बरेच जण दुसऱ्या-तिसऱ्यांदा आले असणार हे नंतर जाणवले. चित्रपट बघून झाल्यावर नवऱ्याचा हुकूम - "लगेच उद्याची पण तिकिटे काढून टाक ! " म्हणून रविवारीही परत दंगल ... पोट भरले नाही, डोळे भरायचे थांबले नाहीत म्हणून चक्क सोमवारीही इंटरनेट वर दंगल ... " मां के पेट से मरघट तक है तेरी कहानी ... आँख में उसकी आँख मिलाके भिड जाने का नाम है प्यारे दंगल दंगल... "

तो मुलींना समाजाच्या तीव्र विरोधात जाऊन कुस्ती शिकवणारा बाप, त्यांची बक्षिसे जपून ठेवणारा बाप, मुलींचे बालपण एकाअर्थी  हिरावून घेऊन त्यांना ताबडतोड मेहनत करायला लावणारा बाप, त्याच मुलींशी तत्वासाठी भांडणारा बाप, आणि मुलीचे अश्रू हीच तिने मागितलेली माफी हे समजून घेऊन तिच्या मदतीसाठी तातडीने धावून जाणारा बाप, तिला मॅचचे व्हिडीओज बघून शिकवणारा बाप, मुलींसाठी चिकन शिजवणारा बाप, आणि शेवटी राष्ट्रगीताची धून ऐकून आनंदाने उचंबळून आलेला बाप ..... खास करून तो जेंव्हा NSA कमिटी मेम्बर्सची माफी मागत असतो तेंव्हाच्या आमिरच्या अभिनयासाठी त्याला हजार गावे इनाम .. आता लिहीत असतानाही गळ्यात आवंढा दाटून आलाय .. डोळे भरून आलेत. सारखे माझे लहानपण आठवतेय आणि अर्थातच बाबा. माझी बक्षिसे जपून ठेवणारे, मी केस कापल्यावर माझ्याशी दोन दिवस अबोला धरणारे, बॅडमिंटन, पत्ते, कॅरम यांसाठी हुकुमी साथीदार, आणि दर वेळी माहेरी गेल्यावर परत निघताना आसवे गाळणारे आणि माझ्या मुलाला पोटाशी घट्ट जवळ धरणारे बाबा ...  चित्रपट संपल्यावर बाबाना फोन लावला अर्थातच. कितीतरी वेळ बालपणीच्या आठवणीत रमलो होतो .... खरंच काय सामर्थ्य आहे ना चित्रपटाचे !!

हा चित्रपट आहे बाप-मुलीच्या हळव्या नात्याचा, मेहनतीचा, साधेपणाचा आणि अतूट विश्वास गाठीशी असला की कोणतेही शिखर अशक्य नाही या सत्याचा !! खऱ्या गीता बबिता त्यांचे वडील आणि कुटुंबीय यांना सलाम आहेच आपला आणि त्याचबरोबर आमिर खान आणि त्याच्या पडद्यावरील दोन मुलींनाही सलाम, चित्रपटाच्या मांडणीला सलाम, गीतकाराला सलाम (एक एक शब्द तावून सुलाखून निवडलाय अमिताभ भट्टाचार्यने), प्रीतमच्या संगीताला सलाम आणि अर्थातच नितीश तिवारीला सलाम ..... !!! शेवटी काय,

सुरज तेरा चढता ढलता गर्दीश में करते है तारे ..

भेड की हाहाकार के बदले शेर की एक दहाड है प्यारे ...


दंगल दंगल ... दंगल दंगल.... !!!!!




पुण्यनगरीतील वाहतूकव्यवस्था आणि वाहनांवरील साहित्यसंपदा: एक अभ्यासपूर्ण विवेचन !!

नमस्कार, सुमारे दशकभर पुण्यात राहिल्यावर या नगरीच्या विद्वत्तेचा आम्हाला स्पर्श झाला नसता तरच नवल. त्यामुळे झालेय काय, कोणत्याही गोष्टीची...