Friday, January 27, 2017

YouTube Special: Power, Grace, and Intelligence - Personified !!

नमस्कार,

गेले काही दिवस अमेरिकन इलेक्शनच्या निमित्ताने बरेच व्हिडीओज बघणे होत आहे. आजचा लेख हा फक्त एक व्यक्तिचित्र आहे. इलेक्शनचे राजकीय विश्लेषण अर्थातच नाहीये.

मिशेली ओबामा - अमेरिकेची माजी फर्स्ट लेडी. माझ्या मते राष्ट्राध्यक्षांइतकीच (किंबहुना थोडी जास्तच) प्रसिद्ध झालेली मिशेली. अर्थात तिचे स्वतःचेही कर्तृत्व कारणीभूत  आहे त्याला. जमिनीतून उगवून एका महाप्रचंड वृक्षात रूपांतर व्हावे अशीच या उभयतांची कारकीर्द. अतिशय मध्यमवर्गातून आलेली, हार्वर्ड लॉ-स्कूल मध्ये शिकलेली, स्वतःच्या मतांबद्दल आग्रही, अमेरिकेसारख्या अतिसंपन्न देशात "let's move" चळवळ सुरु करणारी, व्हाईट हाऊस मध्ये vegetable गार्डन तयार करणारी, ellen च्या रिऍलिटी शो मध्ये येऊन push-ups challenge सहजपणे स्वीकारणारी, देशाच्या military families साठी अनेक उपक्रम राबवणारी आणि तितक्याच खेळकरपणे Sesame Street मध्ये जाऊन सकस अन्न आणि व्यायाम यांचे महत्व लहान मुलांनाही पटवणारी अशी ही अष्टपैलू मिशेली !! त्या दोघांनी त्यांची ही इमेज अतिशय जाणीवपूर्वक तयार केली असेल कदाचित, त्यामागे सर्वसामान्यांना ना कळणारी अतिशय complex राजकीय गणितेही असतील, पण तरीही, 8 वर्षात जगाच्या रंगमंचावर एका (almost) सर्वात बलाढ्य, सामर्थ्यशाली व्यक्तीची पत्नी ही भूमिकाच मुळात खरोखरी अवघड आहे याबद्दल दुमत असण्याचे कारण नाही. आणि मिशेली ही भूमिका पूर्ण तन्मयतेने, आणि तितक्याच gracefully जगली. तिची oratory skills, almost स्लोगन्स झालेली अशी "Books before Boys", किंवा "When they go Low, we go High" अशी वाक्ये, तिचे बराक ओबामांविषयी कौतुकाने बोलणे, तिचा सर्वत्र सहज वावर, तिचा फिटनेस.. She is definitely a charm !! We will certainly miss you Michelle !!!!

हे खाली दिलेले व्हिडीओज खास करून मिशेलीची "दोन मुलींची आई" अशी घरगुती इमेज highlight करणारे. कोणत्याही मध्यमवर्गीयाला जवळचे वाटतील असे -

Michelle on Motherhood, Me time, and all No-Nonsense Stuff

Friday, January 20, 2017

YouTube Special: Saturday Night Live

नमस्कार,

गेले अनेक महिने जगभर चर्चिल्या गेलेल्या अमेरिकन निवडणुकीचे आज सूप वाजेल जेंव्हा डोनाल्ड ट्रम्प राष्ट्राध्यक्षपदाची शपथ घेतील. अर्थात आजचा लेख ट्रम्प महाशयांवर नाहीये हं (आपण पामर काय बोलणार anyways अशा 'एकमेवाद्वितीय' व्यक्तिमत्त्वाबद्दल. असो).

तर निवडणुकीसंदर्भात चालू असलेले Presidential Debates तीन चार महिन्यांपूर्वी YouTube वर बघत होते. तेंव्हा या विनोदाच्या खाणीचा शोध लागला. आणि मग actual debates ऐवजी या spoofs च्याच प्रेमात पडले. Alec Baldwin  आणि Kate Mckinnon यांनी कसली धमाल उडवून दिली आहे. काही म्हणजे काही भीडभाड नं बाळगता. मला या लोकांचा एक गुण खास करून आवडतो बुवा. एकदा एखाद्याची आरती उतरवायची म्हटली की त्यांना काही म्हणता काही वर्ज्य नाही. अतिशय शार्प intellect आणि त्याला झालर मला अतिशय आवडणाऱ्या sarcasm ची. मिळून सादर होतो तो टोटल मॅडनेस. अर्थात अमेरिकन टीव्ही नित्यनेमाने बघणाऱ्यांना अर्थातच हे नवीन नाहीये. चांगला १९७५ पासून हा शो प्रसारित होतोय आणि वर्षांगणिक अधिकाधिक प्रसिद्धही. खास करून Kate Mckinnonच्या अभिनयाने मी तर सॉलिड इम्प्रेस झालेय. (बऱ्याच वेळेला अतिरंजित असते ते impersonation , पण तरीही there is really something about it, that you burst into laughing. May be that the timing is perfect !!). खाली दिलेल्या लिंक्स नक्की व्हिजिट करा. धमाल आहेत.







Sunday, January 15, 2017

आत्मानंद, त्रिपुरी पौर्णिमा, रामेश्वर, आणि लेसर शो...

नमस्कार, 

शीर्षक वाचून मी एकदम "भक्तिमार्ग हाच खरा मार्ग", यावर काहीतरी प्रवचन देणार आहे असा गैरसमज नको हं. तसे रूढार्थाने माझे आणि conventional अध्यात्माचे फारसे सख्य नाहीये. हां म्हणजे श्रद्धेवर श्रद्धा आहे आपली, पण ते तेवढंच. असो. 

आज जुना डेटा चाळताना काही नेत्रसुखद रोषणाईचे व्हिडीओज दिसले. मन लगेच दोन महिने मागे गेले. 

१४ नोव्हेंबरची त्रिपुरी अगदी स्पेशल होती माझ्यासाठी. सोमवार होता त्या दिवशी. आदल्या दिवशीच पिंकथॉन धावून वगैरे आले होते. त्या अनुभवाचा आनंद नसानसात already दौडत होता. तशातच मला काही दिवसांपूर्वी भावाबरोबर झालेले बोलणे आठवले. माझ्या माहेरी एक अतिशय पुरातन असे रामेश्वराचे मंदिर आहे. तिथे गेली दोन-तीन वर्षे त्रिपुरी पौर्णिमेला लेसर शो असतो असे त्याने सांगितले होते. मला या वर्षी मनापासून त्या अनुभवाचे साक्षीदार व्हायचे होते.  पण पतिदेवांना वेळ नव्हता आणि चिरंजीवांची शाळा. नवऱ्याचे (अर्थात काळजीपोटी ) मत - "तू बसने जा. जीवाला घोर नको आणि ड्राईव्ह करायचे असेल तर एखाद्या मैत्रिणीला घेऊन जा". पण मला मात्र स्वतः ड्राईव्ह करत जायचे होते आणि ते ही "एकटा जीव सदाशिव " छाप. (माझे माहेर १५० किमी लांब आहे घरापासून ) शेवटी गोडीगुलाबीने त्याची समजूत घालत आणि "दर तासाने तुला फोन करेन" या (अतिशय वाजवी आणि योग्य ) अटीवर माझे एकटीने जायचे ठरले. सकाळी सातला गाडी सुरु केली तेंव्हा सोबत होती ती नवऱ्याच्या शुभेच्छांची, त्याने ठेवलेल्या विश्वासाची आणि अतिशय उत्तम संगीत भरून दिलेल्या पेन ड्राईव्हची... मजल दरमजल करत सकाळी पावणेअकराच्या सुमारास सुखरूप माहेरी पोचले तेंव्हा दोन्ही घरच्या माणसांनी सुटकेचा निःश्वास टाकला. आणि माझ्या मनाची अवस्था कशी वर्णन करू बरं?? काहीतरी नवीन गवसले होते त्यादिवशी.. स्वतःतलेच...स्वतःलाच..!! जणूकाही पंख फुटले होते, आत्मानंदाचे, समाधानाचे..!!! 

तर ज्या अनुभवाच्या ओढीने मी माहेरी धाव घेतली होती  त्या लेसर शो मधले काही क्षण शेअर करत आहे इथे .. 









Wednesday, January 11, 2017

Here is to The Wall.. Mr. Dependable... Happy Birthday Rahul !!!

नमस्कार,

आज सकाळी पतिदेवांबरोबर "चाय पे चर्चा" करताना गाडी क्रिकेटवर आली. गेल्या पाव शतकापासून मी -असंख्य भारतीयांप्रमाणेच - क्रिकेटची उपासक आहे. आणि By cricket, I certainly don't mean 20-20, IPL, ICL etc. which is more of a business and an entertainment. (no offense intended). तर क्रिकेट म्हटलं की टेस्ट मॅचेस आणि फार तर ५० ओव्हरच्या traditional वन डेज हाच अतिशय जिव्हाळ्याचा विषय. आणि त्यातही क्रिकेट हा खेळण्यापेक्षा बोलण्याचाच विषय जास्ती असल्यामुळे प्रत्येक मॅचमध्ये official commentators च्या जोडीने आपली मते मांडतानाचीही मजा मनसोक्त अनुभवलेली. Tendulkar, Lara, Johnty Rhodes, McGrath, Warne, Murlidharan, या व अशा अनेक दिग्गजांविषयी बोलताना वेळ कसा जातो कळतही नाही.

या सर्वांमध्ये राहुल द्रविडचा खेळ ही मात्र माझ्या अगदी मर्मबंधातली ठेव आहे. रोजचे धकाधकीचे आयुष्य जगताना प्रत्येकाच्या मनाचा एक छोटासा कोपरा अगदी निकोप, अस्पर्श राहिलेला असतो. माझ्या मनाच्या त्या कोपऱ्यात ठेवलेल्या सुरेख पेटाऱ्यात इतर अनेक हळुवार आठवणींसोबतच द्रविडच्या असंख्य innings ची मोरपिसे जपून ठेवलेली आहेत. काय आनंद दिलाय हो या माणसाने ! Hamilton टेस्ट मधील १९० रन्स ची अविस्मरणीय खेळी असो, किंवा Australia मधील लक्ष्मण बरोबरील डोंगराएवढी भागीदारी. ते अतिशय प्रतिकूल वातावरणात सगळी दाने उलटी पडत असताना विकेट वर पहाडासारखे टिकून राहणे असो किंवा slip/forward short-leg मधील अशक्य catches. Dravid has been there for all the situations - Without creating a buzz about it. So composed, yet so determined. लोक त्याच्या देहबोलीबद्दल अनेक प्रकारची चर्चा आणि कुत्सित टीकाटिपण्णी करत असताना Matthew Hayden ने काढलेले उद्गार खरंच बोलके आणि द्रविडच्या महानतेची साक्ष पटवणारे. तो म्हणतो - " All this going around is not aggression. If you want to see aggression, look into Rahul Dravid's eyes.. "

मला वाटतं, in many ways, Rahul Dravid defines the true spirit of the game..!!

राहुल, तुला वाढदिवसाच्या खूप खूप शुभेच्छा. We remain indebted forever to you.. for the joy of game, sportsmanship, and lots of memories to be cherished...!!!!!






Monday, January 9, 2017

La La Land.. The Musical Masterpiece of our times...

नमस्कार,

निमित्त आहे गोल्डन ग्लोब पुरस्कारांचे आणि त्यावर आपली मोहोर उठवणाऱ्या "La La Land" या चित्रपटाचे.

गेल्या वर्षी १६ डिसेंबरला हा चित्रपट पाहण्याचा योग आला. इथे भारतात त्याला (का कोण जाणे, पण) सेन्सॉरचे "ए" प्रमाणपत्र मिळालेले असल्यामुळे रीतसर सुट्टी टाकून आणि चिरंजीवांना शाळेत पाठवून मगच आम्ही दोघे चित्रपट पाहायला गेलो. पण परत येताना मात्र एका सुरेख संगीत मैफिलीला त्याला मुकावे लागले याचेच वाईट जास्त वाटले. कोणत्याही मोजमापाने हा चित्रपट  "A" या कॅटेगरीत मोडत नाही. खरं सांगायचं तर अशा चित्रपट-अनुभवांना सहकुटुंब जावे. त्यातील स्ट्रगल अनुभवावा. थोडावेळ स्वप्नांच्या दुनियेत वावरावे. आणि परत आपली स्वप्ने प्रत्यक्षात उतरलेली बघताना त्याच्याबरोबर थोड्याश्या अप्रिय अशा अटळ सत्याचाही समंजसपणे स्वीकार करावा...

एक नायिका बनण्यासाठी धडपड करणारी मुलगी मिया आणि अतिशय pure, original संगीत तयार करतानाच पोटापाण्यासाठी काही तडजोडी कराव्या लागणारा नायक सबॅस्टिअन. दोघांची स्वप्ने, एकमेकांना दिलेली साथ आणि मग पुढे काय होते या सगळ्याची साधी सरळ गोष्ट. या चित्रपटाचा आत्मा अर्थातच संगीत. प्रत्येक मूडला साजेसे. काही नोट्स तर इतक्या शुद्ध आणि काळजाला भिडणाऱ्या आहेत की they are still haunting me... त्यातही ती पियानोवरची विशिष्ट ट्यून सुरु झाली की अगदी खोलवर भिडते काहीतरी..

चित्रपटाचा नायक रायन गोसलिंग आणि नायिका एमा स्टोन या संगीताची उत्तम जाण असलेल्या जोडीने नृत्यातही कमाल केली आहे. या जोडीचा हा तिसरा चित्रपट. त्यामुळे त्यांच्यामधील comfort level अप्रतिम. एकूणच या चित्रपटाचे presentation आपल्याला वेगळ्याच जगात घेऊन जाते. शुद्ध काही जीवघेणे... असेच वर्णन करावे लागेल या सांगीतिकेचे. एकदा तरी जरूर घ्यावा असा हा सुरेख अनुभव... !!

या चित्रपटाला Oscars किती मिळतात ते लवकरच कळेल :). तोपर्यंत YouTube वरील हे साउंडट्रॅक नक्की अनुभवावेत असेच ....!!!


City of Stars

Another Day of Sun

Planetarium

Epilogue



Thursday, January 5, 2017

So long, 2016... Welcome 2017. Happy New Year...!!!

नमस्कार,

माझ्या चिमूटभर वाचकांना नवीन वर्षाच्या खूप शुभेच्छा.

मागे वळून पाहताना गतवर्षाने ओंजळीत टाकलेले अनेक सुखद क्षण आठवत आहेत. केलेले असंख्य पदार्थ, कॉलेज मधील मैत्रिणीची झालेली पुनर्भेट व कसलेल्या मैत्रीच्या रेशीमगाठी, एकटीनेच मनपसंत गाणी ऐकत, रस्ते न्याहाळत , माहेरपर्यंत अनुभवलेली लॉंग ड्राईव्ह, झपाटून केलेले काम, मिळालेली बक्षिसे व प्रमोशन, लग्नसोहळे, आणि मॅरेथॉनसुद्धा. "किती घेशील दो करांने" अशीच काहीशी अवस्था झाली आहे. कृतज्ञता वाटत आहे - सर्व नात्यांबद्दल ज्यांनी प्रेम दिले, आधार दिला, आत्मविश्वास दिला, आणि वेळप्रसंगी कानउघडणीही केली. असेच आनंदाचे दान सर्वांच्या पदरी पडो हीच निसर्गाकडे प्रार्थना .... नवीन वर्षात जरा जास्त लिहिते होण्याचा संकल्प केला आहे. त्याची पूर्तता येणारा काळ ठरवेलच, तोपर्यंत शुभं भवतु ....!!!!!












पुण्यनगरीतील वाहतूकव्यवस्था आणि वाहनांवरील साहित्यसंपदा: एक अभ्यासपूर्ण विवेचन !!

नमस्कार, सुमारे दशकभर पुण्यात राहिल्यावर या नगरीच्या विद्वत्तेचा आम्हाला स्पर्श झाला नसता तरच नवल. त्यामुळे झालेय काय, कोणत्याही गोष्टीची...